ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុហ៍
ត្រូវបានកសាងឡើងដោយព្រះបាទឦសានវរ្ម័នទី១
អំឡុងសតវត្សរ៍ទីប្រាំពីរ
និងជារាជធានីមួយនៃអាណាចក្រចេនឡាដែលត្រូវបានស្គាល់ថាជាឦសានបុរៈ
និងជាមជ្ឈមណ្ឌលសាសនាមួយដែលបានឧទ្ទិសថ្វាយដល់ការគោរពជូនព្រះ
សិវៈ។ជាការរួមបញ្ចូលគ្នា បរិវេណនេះមានច្រើនជាងមួយរយប្រាសាទដែលបានកសាងពីថ្មឥដ្ឋ ថ្មបាយក្រៀម និងថ្មភក់ និងពីសំណល់សេសសល់។ តំបន់នេះត្រូវបានយល់ថាព្រះមហាក្សត្រស្នងបន្តជាច្រើនបានរក្សា តំបន់នេះជារាជធានីរបស់ទ្រង់ ការសោយរាជ្យបន្តមួយលើកៗត្រូវកសាងប្រាសាទ និងកន្លែងសក្ការៈបូជាបន្ថែមដល់រាជធានី។
ប្រាសាទអណ្ដែត
ប្រាសាទអណ្ដែត
ត្រូវបានកសាងឡើងក្នុង
រចនាប័ទ្មព្រៃក្មេងដែលមានប៉មប្រាសាទឥដ្ឋតែមួយប៉ុណ្ណោះ។
សព្វថ្ងៃនៅជាមួយវត្តព្រះពុទ្ធសាសនាសម័យទំនើប។
ប្រាសាទនេះត្រូវបានកសាងឡើងនៅ សតវត្សរ៍ទីប្រាំពីរក្នុងរជ្ជកាល
ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី១ស្ថិតនៅចំកណ្ដាលក្រុមប្រាសាទ
ប្រាសាទតោដែលតុបតែងយ៉ាងស្អាតស្រដៀងគ្នានឹងរចនាប័ទ្មប្រាសាទបុរាណ
ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ដែរនៃអាណាចក្រអង្គរសតវត្សរ៍ទី
៩ ដែលមាននៅសិលាចារឹកក្នុងប្រាសាទសំបូរ (ក្រុមខាងជើង)។
ប្រាសាទវត្តគុហនគរ
វត្តគុហនគរជា
កន្លែងដែលបានកសាងក្នុងសតវត្សរ៍ទី១១
ដែលប្រមូលផ្ដុំទៅដោយប្រាសាទថ្មបាយក្រៀម
និងថ្មភក់លើគ្រឹះដែលបានរក្សាទុកយ៉ាងរឹងមាំ២០០ម៉ែត្រការ៉េ
និងព័ទ្ធជុំវិញដោយកំពែងថ្មភក់ដ៏ធំកម្ពស់៣ម៉ែត្រ។
ប្រាសាទនេះបានកសាងអំឡុងរជ្ជកាលព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី១
ដែលរចនាប័ទ្មស្រដៀងគ្នានឹងប្រាសាទទន្លេបាទី។
Prasat Preah Tee-uht
ត្រូវបាន
ដាក់ឈ្មោះថា ‘Leaning Tower of Pisa នៃខេត្តកំពង់ធំ’ ដោយ Adventure
Cambodia travel guide ដោយប្រាសាទនេះ មានលក្ខណៈទ្រុឌទ្រោម
អាចនឹងរលំក្នុងពេលណាមួយ។ ប្រាសាទធ្វើពីថ្មភក់សុទ្ធមួយនេះ
មានជាមួយនឹងធ្នឹមដែលបានរក្សាយ៉ាងល្អ (ខ្លះនៅលើដី
ខ្លះនៅកន្លែងដើម) បង្ហាញពីរចនាប័ទ្មតែមួយគត់របស់សម័យមុនអង្គរ។
វាមានទីតាំងនៅក្នុងវាលសាលារៀនមួយ ប្រមាណ៧គម ពីខេត្តកំពង់ធំ
និង3គមទៅតាមផ្លូវលំលេខ៦។ អាចពិបាកនឹងអាចរកឃើញបន្តិច
ប៉ុន្តែជាការធ្វើដំណើរដ៏មានតម្លៃ
ឆ្លងកាត់ភូមិដាច់ស្រយាលជាច្រើននៅតាមផ្លូវចូល។
ការស្នាក់នៅតាមផ្ទះក្នុងស្រុកបារាយណ៍
ក្នុងខេត្ត
កំពង់ធំភ្ញៀវទេសចរអាចរីករាយនឹងរសជាតិពិតនៃជីវិតក្នុងជនបទប្រទេស
កម្ពុជា។
បទពិសោធទេសចរណ៍ស្នាក់នៅតាមផ្ទះក្នុងភូមិជាកម្មវិធីសហគមន៍
តែមួយគត់ដែលបង្ហាញចំណុចពិសេសៗនៃជីវិតតាមភូមិស្រុកក្នុងទឹកដី
ប្រទេសកម្ពុជា។
ភ្ញៀវទេសចរអាចនឹងទស្សនាជនជាតិភាគតិច ជិះរទេះគោ មើលកសិករឡើងត្នោតជាមួយនឹងល្បឿន និងភាពរហ័សរហួន រៀនពីការត្បាញសូត្រ និងរីករាយជាមួយការសម្ដែងរាំបែបប្រពៃណី។
ភ្ញៀវទេសចរអាចនឹងទស្សនាជនជាតិភាគតិច ជិះរទេះគោ មើលកសិករឡើងត្នោតជាមួយនឹងល្បឿន និងភាពរហ័សរហួន រៀនពីការត្បាញសូត្រ និងរីករាយជាមួយការសម្ដែងរាំបែបប្រពៃណី។
ភ្នំសន្ទុក
ភ្នំសន្ទុក
មានរូបសំណាកព្រះពុទ្ធជាច្រើនអង្គ ឆ្លាក់ពីថ្មភ្នំល្អៗ
រូមបញ្ចូលទាំងរូបព្រះពុទ្ធចូលបរិនិព្វានបីធំៗ រូប
នីមួយៗមានប្រវែង១០ម។ ភ្នំសន្ទុកបានផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះទៅជា
គិរីចោមចុង និង Phnom Krop Tuk ។ ថ្មពីរដុំ ត្រូវបានអ្នកស្រុកហៅថា
Chan Chan Dare ឬ Chan Chare ដែលនៅជិតគ្នាជាសញ្ញាសម្គាល់
និងមានរន្ធតូចមួយ។ នៅពេលដែលអ្នកដំណើរមកដល់ទីនោះ
ពួកគេតែងតែទម្លាក់ប្រាក់កាក់ (កាក់បុរាណ) ទៅក្នុងរន្ធតូចនោះ។
នៅពេលដែលប្រាក់កាក់ធ្លាក់ចូលទៅ វាធ្វើឲ្យមានសំឡេងពិរោះ
ដូចជាសត្វបក្សី ឬតន្រី្តជាមួយនឹងភាពសប្បាយរីករាយដូច្នោះដែរ។
ពួកគេធ្វើបែបនេះតាំងពីបុរាណកាលមកម្ល៉េះ។
តំបន់អភិរក្សសត្វស្លាបបឹងទន្លេឆ្មា
បឹងឆ្មាផ្ទុកឡូត៍
ចិញ្ចឹមត្រីពី ៥ ទៅ៦កន្លែង និងមានចម្ងាយ៣០គ.ម ពីស្រុកស្ទោង
ទីរួមខេត្តកំពង់ធំ ហើយនៅទីនោះ មានភូមិនេសាទ កំពង់ក្តី Svay Kor, Mo
Doung, Kampong Bradom and Msa Trang Tboung in Peam Bang Commune។
គេរស់នៅទីនោះ ជាមួយនឹងផ្ទះអណ្តែត និងផ្លាស់ទីទៅលើទៅក្រោមតាម
កម្រិតទឹក នៅក្នុងព្រៃ និងព្រៃលិចទឹក។
ក្រុមប្រាសាទតោ
ក្រុមប្រាសាទតោ
មានប្រាសាទចំនួន១៨ ជាមួយនឹងកំពែងពីរនៅជិតនឹង ត្រពាំង។
គេហៅប្រាសាទនេះថាប្រាសាទតោ ព្រោះនៅលើជណ្តើរទាំងអស់ពីបួនទិស
មានរូបតោអង្គុយ ជាមួយនឹងជើងមុខបញ្ឈរ ជើងក្រោយ ដាក់ចុះក្រោម
ងើយក្បាលឡើង និងមាត់ចំហរទៅរកកន្លែងសក្ការៈ។
ឥលូវត្រពាំងនោះរីងទឹកទៅហើយ នៅក្នុង រដូវប្រាំង។
ក្រុមប្រាសាទយាយព័ន្ធ
ក្រុមប្រាសាទយាយ
ព័ន្ធ មានទីសក្ការៈសរុប២២កន្លែង (៥មានរាងប្រាំបីជ្រុង)
ជាមួយនឹងកំពែងពីរ និងត្រូវបាន សាងសង់ពីឥដ្ឋ ថ្មកំបោរ ថ្មបាយក្រៀម
និងថ្មភក់ ជាទម្រង់ចតុកោណកែង ក្នុងសតវត្សទី៧ (៦០០-៦៣៥) ក្នុងរជ្ជកាល
ព្រះបាទឥសានវរ្ម័នទី១ ដើម្បីឧទ្ទិសដល់ព្រះសិវៈ។
